You've Got M@il

Ito na yata yung pinaka shocking na email na natanggap nya sa buong buhay nya.

"Oy, bro., ok ka lang diyan?", tanong ng officemate nyang si Jae pagkakita sa kanyang nakatulala sa harap ng computer.

"Oo, bro", sagot nya.

Email yun galing kay Rob, kababata at bestfriend nya since grade school. Tumuntong ng High School at hanggang College, pareho sila nang kursong kinuha sa isang sikat na State University.

Simula pa lang, halos magmahalan silang parang magkapatid. Hindi sila halos mapaghiwalay. Pareho sila nang tipong damit, pagkain, laruan. Palibhasa'y pareho rin silang matalino at mayaman kaya hindi sila nahirapang piliin ang gustong pasukang eskwelahan.

Napilitan lang silang magkalayo nang magpasyang mag migrate na sa California ang pamilya ni Rob, habang siya naman ay nakapasok na sa isang Ad agency sa Ortigas.

At ngayon, makalipas ang anim na buwan mula nang lumipad patungong California, natanggap niya ang isang email na talagang nagpagulantang sa puso at isip nya.

Sabi sa email ni Rob:

>>>>> Pare it took me so long to say this. At pinagsisisihan kong hindi ko nasabi sa'yo back when I was still in the Phils. I just needed to gather this courage to say this to you. At pagkatapos nito'y pwede mo na kong itakwil. Kalimutan kung iyon ang sa tingin mo ay nararapat. Gusto ko lang malaman mo-I LOVE YOU SO MUCH, PARE<<<<<

Si Rob na itinuring nyang kapatid at bestfriend simula't sapul ay may lihim palang pagtingin sa kaparehong kasarian. Hindi niya lubos-maisip na mamahalin siya ni Rob nang katulad nito.

Makalipas ang ilang oras ding pag-iisip ay ipinasya nyang sagutin ang email ng kababata.

>>>>>> I'm flying to California next week, Rob. I LOVE YOU TOO, PARE<<<<<

Patikim ng Pinya

'WAPAK!!!!'


Bumakat sa pisngi nya ang kamay ng dalagang gigil na gigil na umalis pagkasampal sa mukha nya.


"Bakit ba, anak, ha?", ang sabi nang nanay nyang pabiglang lumapit sa kanya.


"In-oper ko lang naman, Nay, yung promo natin, eh", mangiyak ngiyak nyang sabi habang hinihimas ang nag-iinit pang pisngi. "Tinanong kasi nya kung magkano daw itong hotdog".


"O, eh bakit ka ngarod sinampal?, anang ina.


"Eh, sabi ko, 'Miss, iyo na yang hotdog ko, basta't bibilhin mo ireng dalawang itlog ko'. Eh 'di ba Nay, me promo tayong buy 1 take 3, Nay?, paliwanag nya sa Ina. "Tapos yun, Nay, bigla na lang bumalatay sa mukha ko yung kamay nya!"


"Sya, hamo na yun", sabi na lang ng ina. "Bukas, me bago tayong mga parating na paninda. Mag-isip ka nga anak ng bagong promo para gumanda naman ang benta natin."


"Ano po bang ititinda natin bukas, Nay?"


"Pinya, anak".


Unti-unting nagliwanag ang mukha nya sa naisip na promo.

Happy Birthday, Ronnie

Alas Onse na ng gabi sa Kalye Mata.

Patuloy sa pagkabog ang videoke sa saliw ng kantang Laklak at Alapaap. Manaka-naka'y sinasalitan ito ng sabay-sabay na pag-awit ng "Happy Birthday, Ronnie!!!"

Lasing na ang grupo at nagkakatuwaan; habang sa katabing bahay ay patuloy sa pagpalahaw ng iyak ang isang sanggol.

Alas Dos na ng umaga sa Kalye Mata.

Tila ilang beses nang nagpaulit-ulit ang pagkanta ng Laklak at Alapaap. Lango na ang lahat at di na mabigkas ng wasto ang pag-awit ng Happy Birthday, Ronnie!!!!

Wala pa ring tigil ang pag-iyak ng sanggol; habang ang pulis na ama nito'y matamang nakatitig sa treinta'y otsong baril.

Alas Tres na ng umaga sa Kalye Mata.

Mahimbing na natutulog ang sanggol.

Payapa na ang paligid.

Sa Veranda

Kahit papaano'y inihanda na nya ang sarili na tatanda siyang dalaga. At dahil ito sa Tatay nya. Aywan ba nya kung dapat syang magtanim ng galit dito. Pero sa tuwina'y parang lagi na lamang itong balakid sa isyung pag-ibig ng buhay nya.

Tandang-tanda pa nya noong 3rd year college sya. First-time nyang magpatuloy ng manliligaw sa bahay. Hindi pa halos nakakaupo ang binata ay tila mauupos na itong parang kandila sa takot sa Tatay nya.

"Ilang taon ka na ba Hijo? Nagtatrabaho ka na ba? Alam mo bang noong panahon namin ay kahihiyan kung manliligaw kami na hindi namin kayang pakainin ng tatlong beses isang araw ang babaeng napupusuan namin?"

At bilang pagwawakas, "Bumalik ka na lang ulit, hijo, kapag gradweyt ka na at kaya mo nang buhayin ang anak ko."

Masamang-masama ang loob nya sa kanyang Tatay noon. Hiyang-hiya rin sya sa manliligaw.

Maliban sa pagiging masungit sa mga nanliligaw sa kanya, wala naman syang natatandaang anumang pangit pang ugali ng ama. Alam nya ang hirap na dinanas nito mapagtapos lang sya sa kolehiyo. Undergraduate ang Tatay nya pero nagsikap na magtrabaho alang-alang sa pag-aaral nya at para matustusan ang pang-araw araw nilang pangangailangan. Wala rin itong bisyo. Bihirang bihirang tumikhim ito ng alak. Kung may isa itong masasabing bisyo, ito ang madalas na pag-inom ng kape.

Minsang may isang binatang naglakas-loob na dumalaw, halos naka-dalawampung minuto pa lang sa pagkakaupo ay nagparamdam na ang Tatay nya.

"Wala ka bang pasok bukas, binata?", bungad ng Tatay nya.

"Naku wala po," sabi ng manliligaw. "Pa extra extra ako diyan sa pagpasada ng jeep. Eh mukhang maulan bukas kaya nakakatamad hong mamasada."

"Eh mabuti pa ikaw at walang pasok. Alam mo bang iyang si Emily ko eh gigising pa ng maaga bukas? Me pasok pa kasi yan sa trabaho eh. Kaawa awa naman kung mahuli sa pagpasok.", medyo pa sarkastikong tugon ng ama. "Atsaka medyo gumagabi na, wari ba'y gusto na rin naming matulog. Hindi ba, Emily?"

Hindi na nya hinintay ang anupamang sasabihin ng ama at hinila na ang manliligaw palabas ng bakuran.

Kapag balik nya sa bahay ay gusto nyang mainis sa sinabi ng ama. "Mag-init ka nga ng tubig Emily, at ipagtimpla mo ako ng kape."

"Akala ko ba'y matutulog na kayo?," halos pa dabog nyang sabi. Salamat na lang at sinenyasan sya ng ina para huwag nang magpakita ng inis sa ama.

Ito ang dahilan kung bakit hindi nya mapatuloy sa bahay si Ed, ang kaopisinang kasintahan na nya ng may limang buwan.

"Hindi mo kasi kilala ang Tatay ko, eh" sabi nya nang muling igiit ni Ed na gusto na nitong makilala ang mga magulang nya.

"Eh, pa'no? Akala ko ba gusto mo na ring makasal tayo?" sabi ni Ed. "Kailangang makilala na rin ako ng mga magulang mo para naman maipakita kong tapat ako sa hangarin ko sa'yo."

"Ed, baka kasi..."

"Emily, hindi natin malalaman kung hindi natin susubukan"

"Sige, sa linggo ng gabi...."

Dalawang gabi rin syang hindi halos makatulog habang iniisip ang mangyayari sa Linggo. Inihanda na nya ang sarili sa anumang sasabihin ng ama.

Dumating si Ed na may dalang bulaklak para sa kanya at para sa Nanay nya. Matapos maiabot ang mga bulaklak ay magalang itong nagpakilala sa kanyang mga magulang. At binanggit ang malinis na hangarin nito sa pagdalaw sa anak nila.

"Emily," banggit ng Tatay nya. "Mag-init ka, anak, ng tubig at ipagtimpla mo kami nitong si Ed ng kape."

"Halika doon sa veranda, binata. Doon kata maghintay kay Emily. Malamig ang hangin, tamang-tama sa mainit na kape".

Dubai

Siya yata yung taong 'di patatalo sa debate.

Katulad na lang ngayong araw na 'to. Dumalaw yung dati nilang ka-opisina. Kagagaling lang kasi sa Dubai at nagdala sa kanila ng konting pasalubong.

"May opening ngayon dun sa Dubai, Pare," banggit ng balikbayang si Noel. "Kailangan namin ng tatlo pa. Gusto nyo, padala kayo ng resume sa akin pagbalik ko".

"Sigurado ba yan? Sige, pare, sama ako diyan", sabi ng ka-opisina nyang si Ding.

Di nya napigilang 'di sumabad kahit hindi sya ang kausap, "Bakit, ano ba'ng meron sa Dubai na wala sa Pilipinas?"

"Pare, syempre doon, mas makakaipon ka. Para din sa kinabukasan ng mga anak mo", sabi ni Noel.

"Nakakaipon din naman ako dito. Tsaka magkano ba naman ang diprensya ng sweldo?", sabi nyang naghahanda na sa pakikipagtalastasan.

"Ang monthly ko dun, umaabot ng 50,000", sabi ni Noel.

"O, e, ako nga dito, 55,000 na. Wala pang overtime yan", paasik nyang sabad habang bahagyang nilakasan ang bigkas sa 55,000.

"Non-tax yung sweldo sa Dubai, Brader. Neto na yung singkwenta", ani Noel.

"Ah, kahit na! Kahit na ano'ng sabihin mo, sa 'Pinas pa rin ako. Bakit? Nabubuhay ko pa naman ang pamilya ko. Atsaka bakit ako magpapa alila sa ibang lahi? Para ko na ring itinakwil ang Pilipinas kapag umalis ako at nagtrabaho sa ibang bansa!", pagtatapos nyang sabi at tumungo na ng diretso sa pwesto nya para magtrabaho.

Lihim syang natuwa dahil hindi na umimik ang kausap na balikbayan. "Panalo ako", sa loob-loob nya. "Eh ano kung dito lang ako? Akala ba nya lahat ng pinoy makukuha sa tawag ng pera? Wag nga nya akong yayabangan sa laki ng sweldo nya."

Nang gabing iyon, marahan nyang kinalabit ang asawang nagpapaypay sa tatlong anak na nagsisiksikang matulog sa papag na higaan.

"Mahal, dumalaw si Pareng Noel kanina sa opisina. May opening daw sa Dubai. Parang gusto ko nang mag-apply".

"Matulog na tayo, Mahal. Bukas natin pag-usapan 'yan at gabi na. Oo nga pala, kumatok na naman si Tita Letty kanina. Dalawang buwan na tayong delayed sa renta".

Tumayo sya at kinapa ang switch ng ilaw.

ym

bhebhegel: asl?

agent001: 26 m qc. u?

bhebhegel: am 24 f mla.

agent001: cool! so r u working now? r u also singl lyk me?

bhebhegel: singl also. i work in ortgas as sales assoc8. u? wat do u do?

agent001: am an agent.

<"Jackpot!!" sa loob loob ni bhebhegel. Di nya maiwasang kiligin habang ini-imagine ang hitsura ni Agent. Gwapo siguro, matangkad. Pihadong maganda ang katawan nito dahil agent. Kamukha kaya ni Dingdong? O ni Wendell? Baka naman kamukha ni Papa Alfred!!!>

agent001: Buzz!

agent001: hey! still ther?

bhebhegel: ahm! yes, yes! am still here.

bhebhegel: you hav cam?

<"Sana meron. Sana po, meron", di sya mapakali sa kasabikan. Pa'no ba naman, dream talaga nya ang magka boyfriend ng matangkad, gwapo at macho. Madalas nyang mapanaginipan na may ka-holding hands syang boyfriend na tipong action star ang pigura. Yung mga katulad ng mga paboritong panoorin ng nanay nya dati na action movies nila bong revilla, jeric raval, at ronnie ricketts. Baduy na kung baduy pero yun ang tipo nya. Yung para syang leading lady na kayang-kayang ipagtanggol ng leading man na agent.>

agent001: wala akong cam e. if you lyk, eb na lang tayo. ortgas ka db? i'll be somewhere in EDSA-Santolan tomoro. we can meet at rob ortgas after ur ofc hours.

<"Ambilis naman nito", sa loob-loob ni bhebhegel. "Sabagay, ganito naman yata talaga ang mga Agents. Mabalasik sa mga chicks. Jackpot na nga!. Tsaka EDSA-Santolan. Siguro magrereport sa Camp Crame bago kami magkita.>

agent001: buzz!!

agent001: hey! wat na?

bhebhegel: ok, ok. let's meet at rob starbucks at around 7 pm. i'll just giv u my cp number.

agent001: gr8! so c u then?

At muli nyang napanaginipan ang sariling ka-holding hands ang machong lalaking Agent ng buhay nya.

6:45 pa lang ay nasa starbucks na sya kinabukasan. Hindi naman halatang excited. Panay ang sulyap nya sa celphone kakahintay sa text ni agent. At nagtext na nga ang ka-eyeball.

/wher na u? am on my way n s starbucks. am wearng black pants n white polo barong-agent001/

Nahiya yata syang bigla. Naka slacks at blouse lang sya. Siguro SOP sa mga agent na dapat laging malinis ang dating. Parang si 007 na laging nakaputi.

/am here na s starbucks. am wearing khaki slacks and green blouse-bhebhegel./

At dumating na nga si Agent.

Naka-black shoes, black pants at white polo barong na may naka-burdang




"La Funeraria Paz".

"Ikaw ba si Bhebhegel? I'm Rick, Ahente ako ng Paz. I want to take the opportunity to present to you our product...."

Nakikini-kinita ni Bhebhegel kung anong smiley icon ang gusto nyang i-type.

Kung naka-ym lang sana sya ngayon.

Patak

Mayumi kong ipininid ang aking sarili sa pagtama ng patak ng ulan sa aking katawan.

Hapdi

May ilang sandali na niyang pinagmamasdan ang inang tahimik na naghahanda ng hapunan sa kusina. Naalala nya, sampung taon na nga pala mula nang pumanaw ang kanilang ama dahil sa atake sa puso. Siguro, kung nabubuhay lamang ito ay masayang magkatuwang ang kanyang mga magulang ngayon habang nagluluto. Katulad noon na tuwina'y may malutong na tawanan sa loob ng kanilang tahanan tuwing nagbibiruan ang nanay at tatay nya.

Sumandali syang napapitlag nang mapansin ang pagdaloy ng luha sa mga mata ng ina. Gayunpama'y nagpatuloy pa rin ito sa ginagawa at di alintana ang pagpatak ng luha at pagkaramdam ng hapdi sa mata.

Sa gayo'y nagpasiya siyang pumasok na sa loob ng kusina.

"Nay, mano po", aniya.

"Nandiyan ka na pala anak. Ikaw na nga ang magtuloy nito't kanina pa mahapdi ang mata ko dito sa ginagayat kong sibuyas. Isunod mo yung bawang at maggigisa tayo ng gulay".